B'ölüm -24-

๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑ B'ölüm -XXIV-๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑(Bölüm 23'den devam)

Yine de kaotik bir dünya düzeninde insanların bu basit gerçeği görüp anlayamamaları Sercan’ı şaşırttı. Belki de “insan değilim” diye düşündü. Bu düşüncesini uzun uzun çalan telefon sesi böldü. Telefon uzun uzun çalmıştı çünkü sercan kendisinin bir telefonu olduğunu bile bilmiyordu, ta ki çalana kadar. Tıpkı insanların ancak zorunluluklar karşısında güçlerini fark etmeleri gibi. Telefonu bulup açtı kendisini bile şaşırtan bir alışkanlık ile.telefondaki ses “alo ,sercan?” dedi. “evet,benim” Ben mi?, “hemen hazırlan ve evin 3 sokak altındaki sokaktan ilk sağa dön, karşına çıkacak Ayür Efak’ı bul” peki orada ne olacak ? dedi sercan..Telefondaki ses “ orada ne olacağını bilmiyorum ama senin için bir şeylerin değişeceğini biliyorum “.

๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑

Sercan ardından telefonun kapandığını anladığı bir sesle duraladı. Angelina’dan bir mesajdı belki de. Derken telefon yine çalmaya başladı. Uzun uzun az önceki gibi. Elindeki telefona bakıyordu tam açma tuşuna bastı ki uyuyakaldığı koltuktan sıçrayarak uyandı. Telefon sesini duyuyordu hala, masanın oralarda bir yerde olmalıydı. Kalktı , sesin geldiği yöne doğruldu. Her adım atışında sese biraz daha yakınlaşıyordu, sonunda ses kaynağını buldu. Rüyasındaki gibi tutup açtı.”iyi günler uyandırma servisi” .

๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑


Sercan konuşma bitince yeniden tekrarlanmaya başlayan konuşmadan sesin kaydedilmiş bir makineden geldiğini anladı, telefonu kapadı. Saçlarını eliyle düzeltmeye uğraşarak uyanmaya çalıştı iyice. Koltukta uyuyakaldığından dolayı biraz beli ve boynu ağrıyordu. Parmak uçlarıyla ensesine masaj yaptı, biraz rahatlamıştı ensesindeki kaslar. Bunu yaparken bir yandan da gördüğü garip rüyayı düşünüyordu. Rüyasında kendisine tarif edilen yere mutlaka gidecekti. “ne kaybedebilirim ki?” diye düşündü. Hem ne demişti rüyasındaki ses “orada ne olacağını bilmiyorum ama senin için bir şeylerin değişeceğini biliyorum” denemeye değerdi.

๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑๑۩۞۩( Arkası yarın)