Bölüm -64-(63.bölümden devam)

๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑๑ B'ölüm -LXIV-๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑๑(63.Bölümden devam)
"Uyan Ervin , Uyan" dedi babası. Sıçrayarak irkildi Ervin. Bağırarak çığlık çığlığa. Babası oğlunun sesinden neredeyse araba hakimiyetini yitirecek ve kaza yapacaktı. Direksiyonu sola kırıp durdu acı bir frenle. "Ervin, neyin var?, iyi misin?" Gözlerinden akan yaşı elinin tersiyle sildi. "Baba!". Ervin hala kendisini arabada evlerine giden yolun başında birden bire uyanıverişini anlamaya çalışıyordu." Kötü bir rüya mı gördün Ervin , Sakin ol. Artık kocaman bir adam oldun. Bir erkek korkusuyla baş etmeyi öğrenendir. Sen de öğrenmelisin. Hem korkma yanındayım", diye sakinleştirmeye çalıştı oğlunu Ali Bey. Oysa kendisi de nedenini bilmediği bir şekilde ürkü taşıyordu içinde. "Sehrengiz Mağarası", Hazine ya o ..o vikingler? " , dedi kekeleyerek Ervin. Alt üst dudağında küçük bir uçuk filizlenmeye başlamıştı bile.

๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑๑

Babası, gördüğü kabusun şokunda olduğunu düşünerek saçlarını karıştırdı eliyle." Mağaraya giremedik. Geçen haftaki depremde girişi kayalar tarafından iyice kapatılmış. Üzgünüm oğlum."
"Ama ben.." Ervin devam edemedi.Aklı o kadar çok karışmıştı ki.
"Sen öyle yorgundun ki, seni uyandırmadım. Sadece başka giriş olup olmadığına bakmak için çevreyi kolaçan ettik ve işte geri dönüyoruz. Bir dahaki geziye kadar şevkini saklamalısın oğlum" dedi Ali Bey.

Ervin, derin bir nefes aldı ve aldığı derin nefesle polarının altında sakladığı kitabın nefesini de hissetti. Gözlerini iri iri açarak elini hemen karnına götürdü. Elini götürdüğünde kitabın eski deri cildini duyumsayarak babasına döndü. "Baba ..beni dinlemelisin"

๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑๑

Babası garip bir önseziyle oğlunun yüzüne baktı. Gördüğü ifadeden yüzüne ciddi bir ifade ve hüzün gelip yerleşti. Oğlunu mutlaka dinlemesi gerektiğini biliyordu. "Peki, ama önce eve gidelim, annen merak etmesin ",dedi.

๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑๑

Sayın Oku'yucu, genelde anne ve babalar kendileriyle ve kendi hayatlarıyla o kadar ilgilidirler ki yanıbaşlarında uğurlarına hayatlarından vazgeçebilecekleri evlatlarını dinlemezler hatta bazen görmezler bile. Ancak bu gözden kaçırdıkları hata oldukça kötü sonuçlar doğurabilecek pek çok yanlışında ilk adımı olabilir. "Cehenneme giden yol iyi niyet taşlarıyla döşelidir", diyordu bir yazar. Hakikatende her ne kadar niyetimiz iyi olsa da bazen iyi olmaya yetmeyebiliyor. Çağın en büyük eksiklikleirnden birini bir kez daha vurgulamak gerekirse iletişimsizlik anne babaların çocuklarını, çocuklarında anne ve babalarını "anlamalarına", anlaşmalarına engel olabiliyor. Bu da gittikçe sadece sorunlarla karşılaştıkça iletişim kurmalarını- ki genelde bu kavga, öfke patlamaları negatif değerler dahilinde bir iletişim oluyor- sağlıyor. Ardından iyice gerilen ve gerildikçe de incelen bağ birden bire kopabiliyor. Evrende hiç boşluk yoktur aslında. Herşey ama herşey bir yer kaplar, öyle yada böyle. Kaplanılan yer terk edilmeye doğrulandığında oluşan boşluğpa hemen başka bir şey yerleşiverir. Ozmoz ve difüzyon gibi kimya da ki. Bu nedenle Ali Bey'in oğlu her ne kadar kendi mantığına uygun olmayacak şeyler söylecekse de onu ciddiye alıp birey olarak değer verip dinlemek için zaman ayırması oldukça önemli bir davranıştı.

๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑๑

Eve vardıklarında sessiz ce yemeklerini yediler. Hatta annesinin hep birlikte seyretmekten keyif aldığı diziyi bile birlikte seyretmeyip babasının çalışma odasına geçtiler. Ali Bey, karısına işi olduğunu Ervin'e de dersiyle ilgili yardım edeceğini belirtti. Odaya geçtikleirnde Ervin , başından sonuna kanat'ta, çadıırında gördüğü rüyadan Şehrengiz Mağarasına değin ne görüp yaşadıysa hepsini tek tek anlattı. Babası Ervin'i dinlerken yüzü garip bir hal almıştı. Bazen şaşkın bazen meraklı ve ilgili bazen de ürkmüş gibi bakıyordu oğluna. Ervin gördüklerini anlattıktan sonra ," baba bir an için deliriyorum sandım ama..." dedi ve sonra polarından cebindeki küçük heykelciği çıkarttı ve yanında getirdiği kitabı da babasının masasının üstüne koydu. Ali Bey, gördükleri karşısında şaşkın bir vaziyette kalakalmıştı.

๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑๑๑๑۩۞۩๑๑۩۞۩๑ (Devam edecek)